Ποίημα από τη μαθήτρια Εύα Εξάρχου, Α’ Γυμνασίου
( Στο
πλαίσιο σχεδίου εργασίας με τίτλο «Η
λίμνη Παμβώτιδα ως σημείο αναφοράς της Ιστορίας και του πολιτισμού των
Ιωαννίνων». Υπεύθυνη καθηγήτρια: Αντωνία
Κορτζή)
Οι πρωινοί σου περίπατοι ευχάριστοι και μελαγχολικοί,
καθώς η ομίχλη μοιάζει παντοτινή.
Στολίδι πολύτιμο το μικρό νησί.
Από την κυρά Φροσύνη έχεις βαφτιστεί.
Μύθοι και παραδόσεις έπλεξαν τ’ όνομά σου.
Κάποτε τα παιδιά κολυμπούσαν στα νερά σου.
Πάντα φιλόξενη με τα ψάρια και τα πουλιά σου,
όμως οι άνθρωποι δε ζουν με σύνεση κοντά σου.
Με λύματα και φυτοφάρμακα
έχουν μολύνει τα υδροφόρα κοιτάσματα.
Σκουπίδια στις όχθες σου αντί γι’ ασημένια άρματα.
Αρκεί να πιστεύεις μόνο σε θαύματα.
Κυνηγοί και ψαράδες απειλούν σπάνια είδη.Ο ένας πλάτανος στον άλλο θανατηφόρα ασθένεια μεταδίδει.
Έπρεπε λύσεις να είχαν βρεθεί ήδη.
Η μια γενιά στην άλλη με σεβασμό να σε παραδίδει.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου