Την περιοχή του Ελληνικού
Ιωαννίνων επισκέφτηκε το Γυμνάσιο των Δωδωναίων Εκπαιδευτηρίων, την Τρίτη 21
Μαρτίου 2017. Η εκδρομή έγινε στα
πλαίσια των εργασιών της Περιβαλλοντικής και Δημοσιογραφικής Ομάδας του
σχολείου και ήταν ενταγμένη σε δύο προγράμματα του Κ.Π.Ε. Πραμάντων: «ΧΥΤΑ Ελληνικού : Το χοροστάσι των
απορριμμάτων» και «Γλυπτά και
ανάγλυφα της Απείρου Χώρας. Από το μουσείο της Γης στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
«Θ. Παπαγιάννης».
Αρχικά, οι μαθητές επισκέφτηκαν τον ΧΥΤΑ
Ελληνικού, όπου ενημερώθηκαν από εκπροσώπους του Κ.Π.Ε. για τον τρόπο
κατασκευής και λειτουργίας του. Η σοκαριστική θέα του τεράστιου όγκου των
σκουπιδιών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ο ΧΥΤΑ αναμένεται να γεμίσει την επόμενη τριετία, αν συνεχίσουμε να
παράγουμε τόσα πολλά σκουπίδια, ήταν ο καλύτερος δυνατός τρόπος να
συνειδητοποιήσουν οι μαθητές την αναγκαιότητα της ανακύκλωσης.
Ο επόμενος σταθμός ήταν το επιβλητικό
μοναστήρι της Παναγίας Τσούκας, ένα από
τα πιο ιστορικά και ονομαστά μοναστήρια της Ηπείρου. Εκεί οι μαθητές
ενημερώθηκαν για την ιστορία του μοναστηριού, θαύμασαν τη θέα, παρατήρησαν το
ανάγλυφο της περιοχής με τους ορεινούς όγκους των Τζουμέρκων και τη χαράδρα του
Αράχθου και συζήτησαν για την επίδραση του ανάγλυφου της περιοχής στη ζωή και
τον πολιτισμό των κατοίκων.
Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ολοκληρώθηκε
με την επίσκεψη στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θ. Παπαγιάννης». Βέβαια, οι
μαθητές είχαν ήδη έρθει σε μια πρώτη επαφή με το έργο του καλλιτέχνη, μια και
δημιουργήματά του ήταν διάσπαρτα στη φύση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Στο
μουσείο, όμως, είχαν την τύχη να συναντήσουν τον ίδιο τον κ. Παπαγιάννη, ο
οποίος ξενάγησε τα παιδιά στον υπαίθριο κι εσωτερικό χώρο του μουσείου και, με
την απλότητα και την από καρδιάς καλοπροαίρετη διάθεση που τον διακρίνει, μίλησε
στους μαθητές για τον τρόπο κατασκευής των έργων του, για το πώς τα
εμπνεύστηκε, καθώς και για τα δικά του μαθητικά χρόνια και την πορεία του μέχρι
σήμερα.
Τα
εκθέματα του μουσείου αφορούν την Ήπειρο, τις τέχνες, τα γράμματα, την
κτηνοτροφία την γεωργία, μιλούν για το ψωμί, για τον ευεργέτη, τον ξενιτεμένο,
τον πνευματικό άνθρωπο, τον Ηπειρώτη μάστορα, το βοσκό, το γεωργό, την πολύπαθη
Ηπειρώτισσα μάνα και τέλος για τη μάθηση. Επίσης, υπάρχουν και πολλά που είναι
φτιαγμένα από τα αποκαΐδια του Πολυτεχνείου, συνδυασμένα και στολισμένα με άλλα
ανακυκλώσιμα υλικά.
Εκείνο που εντυπωσίασε περισσότερο τους
μαθητές είναι η ικανότητα-ταλέντο του γλύπτη να μετατρέπει τα αντικείμενα
δεύτερης χρήσης, τα πεταμένα και ξεχασμένα στις μάντρες, σε καλλιτεχνήματα.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι οι
παιδαγωγικοί στόχοι της εκδρομής επετεύχθησαν πλήρως, μια και, όπως δήλωσαν
κάποιοι μαθητές:
«…είδαμε, μάθαμε
και … καταλάβαμε πολλά!»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου