Από τις μαθήτριες Ιρρόη Γραμμόζη, Έλενα Θεοδώρου,
Λυδία Τσούνη, Α’ Γυμνασίου
Η Γη μας είναι ένας πλανήτης που κρύβει
πολλές φυσικές εκπλήξεις, οι οποίες μας
προκαλούν δέος και συντελούν στο να αναλογιστούμε το μεγαλείο της φύσης και να
υποκλιθούμε σε αυτήν. Παρακάτω παρουσιάζουμε 15 θεαματικά «μυστήρια» της Γης
και της φύσης, τα οποία βρίσκονται σε διάφορα σημεία του πλανήτη μας, όπως για
παράδειγμα, μια ροζ λίμνη, έναν «ματωμένο» καταρράκτη, πέτρες που «περπατούν» και
μια θάλασσα που φωσφορίζει.
Ο άνθρωπος πάντοτε προσπαθούσε να
καταλάβει και να εξηγήσει τα διάφορα φυσικά φαινόμενα που έβλεπε γύρω του,
ιδιαίτερα όταν αυτά ήταν περίεργα και θεαματικά. Όμως, δεν τα κατάφερνε πάντοτε
με επιτυχία. Γι’ αυτό πολλές φορές δημιουργούνταν μύθοι και πυροδοτούνταν
θεωρίες σχετικά με την προέλευση και την ύπαρξη τους. Βέβαια, σήμερα, οι
επιστήμες έχουν εξελιχθεί πολύ και είμαστε σε θέση να εξηγούμε και να
γνωρίζουμε τις αιτίες πολλών φυσικών φαινομένων. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι
μειώνεται ούτε κατ’ ελάχιστο ο θαυμασμός μας για τη δύναμη και την ομορφιά της
φύσης. Θαυμάστε, λοιπόν …
Παγωμένη
λίμνη με φυσαλίδες (Καναδάς)
Η εικόνα της λίμνης Abraham στον Καναδά
είναι εντελώς απόκοσμη. Το νερό είναι γεμάτο φυσαλίδες, που μοιάζουν με μικρούς
ιπτάμενους δίσκους που έπεσαν στο νερό και πάγωσαν ακαριαία. Το φαινόμενο
δημιουργείται εξαιτίας φύλλων, ζώων και άλλων οργανισμών που πέφτουν στο νερό,
βυθίζονται και «καταναλώνονται» από βακτήρια που εκλύουν μεθάνιο. Το αέριο
απελευθερώνεται με τη μορφή φυσαλίδων και στην επαφή του με το παγωμένο νερό
παίρνει τη μορφή παγωμένων λευκών δίσκων. Το θέαμα είναι εντυπωσιακό, αλλά και
επικίνδυνο. Το μεθάνιο, εκτός του ότι τροφοδοτεί το φαινόμενο του θερμοκηπίου,
είναι και πολύ εύφλεκτο. Την άνοιξη που
ο πάγος λιώνει, οι μπουρμπουλήθρες του μεθανίου «εκρήγνυνται» και σκάνε,
απελευθερώνοντας με θεαματικό τρόπο το περιεχόμενό τους. Έτσι, αν κάποιος έχει
την κακή ιδέα να ανάψει, για παράδειγμα, ένα σπίρτο εκεί κοντά, το αποτέλεσμα
μπορεί να είναι μια μεγάλη έκρηξη.
Ριγέ
παγόβουνο
Σε μερικά σημεία των ωκεανών όπου
υπάρχουν παγόβουνα, κάποιες φορές, καθώς το νερό λιώνει και μετά ξαναπαγώνει, εξαιτίας
των αυξομειώσεων της θερμοκρασίας, ορισμένα σωματίδια, όπως το χώμα, μπορούν να
παγιδευτούν μεταξύ των στρωμάτων πάγου. Το αποτέλεσμα είναι μια ριγέ επιφάνεια.
Ματωμένοι
καταρράκτες (Ανταρκτική)
Στους Ματωμένους Καταρράκτες στην
ανατολική Ανταρκτική, μοιάζει να ρέει… αίμα, βάφοντας κόκκινο τον Παγετώνα
Taylor και τη λίμνη Bonney, από κάτω. Είναι ένα θέαμα που προκαλεί έκπληξη- και
μια μικρή ανατριχίλα.
Ασφαλώς δεν πρόκειται για αίμα, ούτε
νερό που «βάφεται» κόκκινο από άλγη, όπως είχαν εικάσει οι πρώτοι εξερευνητές
της Ανταρκτικής. Στην πραγματικότητα, ο χρωματισμός αυτός προκύπτει από μια
πολύ αλμυρή υπο-παγετώδη λίμνη. Πιο συγκεκριμένα, πριν από περίπου δύο εκατομμύρια
χρόνια, το πολύ αλμυρό νερό της εγκλωβίστηκε κάτω από τον παγετώνα Taylor,
μακριά από φως, οξυγόνο και ζέστη. Καθώς το αλμυρό νερό περνά από μια ρωγμή
στον παγετώνα, αντιδρά με το οξυγόνο στον αέρα και παίρνει αυτή την απόχρωση. Είναι,
πράγματι, ένα οπτικό κι επιστημονικό
θαύμα.
Πέτρες
που «περπατούν» (ΗΠΑ)
Όταν οι επισκέπτες άρχισαν να
παρατηρούν μεγάλες πέτρες που έμοιαζαν να έχουν μετακινηθεί στην επιφάνεια της
αποξηραμένης λεκάνης στη Racetrack Playa της Κοιλάδας του Θανάτου, στην
Καλιφόρνια, αφήνοντας στο πέρασμά τους κι ένα αποτύπωμα, σαν από φίδι, οι
επιστήμονες προβληματίστηκαν. Πώς ήταν δυνατό τόσοι βράχοι, κάποιοι με βάρος
ακόμα και 300 κιλά, να διανύουν δεκάδες μέτρα σε αυτό το απομακρυσμένο μέρος
της κοιλάδας; Τι ή ποιος μπορούσε να τους μετακινεί;
Η απάντηση δόθηκε τελικά από έναν
επιστήμονα της NASA, τον Ralph Lorenz. Τον χειμώνα η Racetrack Playa γεμίζει
νερό και οι πέτρες στην επιφάνειά της παγιδεύονται εκεί. Μέσα στο νερό, οι πέτρες
κινούνται εύκολα στη λάσπη του πυθμένα. Τους θερμούς μήνες ο πάγος λιώνει και
το νερό εξατμίζεται. Ωστόσο, αυτό που μένει πίσω είναι οι πέτρες και τα
μυστηριώδη «ίχνη» τους, που όμως δεν είναι πια τόσο μυστηριώδη.
Ουράνιο
τόξο φωτιάς
Οι επιστήμονες αναφέρονται σε αυτό το
φαινόμενο με το επίσημο όνομά του: «περιοριζόντιο τόξο (circumhorizontal arc).
Τέτοια
ουράνια τόξα δημιουργούνται σπάνια και απαντώνται σε θυσανόμορφα νέφη, τα οποία
αποτελούνται από μικροσκοπικούς κρυστάλλους πάγου και βρίσκονται σε μεγάλο
ύψος. Για να παραχθούν τα χρώματα τού ουράνιου τόξου, οι ακτίνες του ήλιου
πρέπει να “χτυπήσουν” τους κρυστάλλους πάγου με μια συγκεκριμένη γωνία, ώστε
αυτοί να λειτουργήσουν σαν πρίσματα.
Στήλες
βασάλτη
Μοιάζουν με τεχνητές στήλες, αλλά στην
πραγματικότητα είναι φυσικές. Έχουν συνήθως εξαγωνικό σχήμα και αποτελούνται
από παχιά λάβα που κρύωσε γρήγορα.
Λίμνη
Kawah Ijen (Ινδονησία)
Στο νησί Ιάβα της Ινδονησίας, οι
ταξιδιώτες γοητεύονται από το επιβλητικό ηφαίστειο Kawah Ijen. Αλλά αυτό που
προκαλεί έκπληξη είναι μια εκπληκτική τιρκουάζ λίμνη στην καλδέρα του.
Υπεύθυνο γι’ αυτό το απροσδόκητο θέαμα
είναι το θείο. Το μάγμα, κάτω από το ηφαίστειο στέλνει θειικά αέρια μέσα στη
λίμνη. Όταν συνδυαστεί με υψηλές συγκεντρώσεις διαλυμένων μετάλλων, τα αέρια
δίνουν στο νερό αυτή την εκπληκτική απόχρωση του γαλάζιου. Η λίμνη κατατάσσεται
στις πιο όξινες στον κόσμο με pH 0,5. Από την ίδια πηγή προέρχονται και τα
θειικά αέρια γύρω από τη λίμνη. Όταν συμπυκνωμένα πέφτουν στο έδαφος, «βάφουν»
το χώρο γύρω από τη λίμνη με ένα εντυπωσιακό λαμπερό κίτρινο χρώμα.
Κρυμμένη
παραλία (Μεξικό)
Οι μυστικές παραλίες αποτελούν το όνειρο
σχεδόν κάθε ταξιδιώτη που «κυνηγά» τον ήλιο και τη θάλασσα. Κρυστάλλινα νερά,
σκιερά σημεία, άφθονος ήλιος και το κυριότερο, όχι ορδές άλλων τουριστών, είναι
τα βασικά χαρακτηριστικά τους και μπορεί κανείς όντως να τα βρει στην Playa Del
Amor, την κρυμμένη παραλία σε μία από τις νήσους Marieta, στα ανοιχτά του
Μεξικού.
Η ύπαρξη αυτού του μικρού «μαγικού»
μυστικού αποδίδεται σε έκρηξη βόμβας! Το Μεξικό είχε αρχίσει να κάνει δοκιμές
στις ακατοίκητες Νήσους Marieta στις αρχές του 20ου αιώνα, με αποτέλεσμα να
προκληθεί μια μεγάλη τρύπα στην επιφάνεια ενός από τα νησιά. Με το πέρασμα του
χρόνου, η θάλασσα γέμισε την τρύπα με νερό και άμμο, δημιουργώντας «επίγειο
παράδεισο», όπου οι λουόμενοι μπορούν να κολυμπήσουν, να κάνουν ηλιοθεραπεία,
ακόμα και καγιάκ, μακριά από αδιάκριτα βλέμματα. Η Playa Del Amor είναι αθέατη
και προσβάσιμη μόνο από ένα τούνελ μήκους 24 μέτρων που τη συνδέει με τον
ωκεανό.
Η ροζ λίμνη (Αυστραλία)
Μέσα στα πυκνά καταπράσινα δάση της
δυτικής Αυστραλίας και με φόντο το βαθύ μπλε του ωκεανού, μπορεί ο ταξιδιώτης
να βρει κάτι που αναμφίβολα δεν περιμένει: ροζ λίμνες, τόσο ροζ που θυμίζουν…
τσιχλόφουσκα.
Μια από τις πιο γνωστές είναι η λίμνη
Hillier, στην άκρη νησιού στα ανοιχτά της ακτής της Δυτικής Αυστραλίας. Ως
πιθανές αιτίες αναφέρεται η παρουσία άλγης, που συσσωρεύει υψηλά επίπεδα
Β-καροτίνης με χρώμα ροζ- πορτοκαλί, μικροοργανισμών που έχουν κόκκινο χρώμα σε
μεγάλες συγκεντρώσεις ή και ροζ γαρίδων! Το σημαντικό είναι ότι το νερό της
λίμνης είναι μεν πολύ αλμυρό, αλλά όχι τοξικό, οπότε επιτρέπεται το κολύμπι.
Οι
ανεξήγητοι κύκλοι (Ναμίμπια)
Στην έρημο της Ναμίμπια εντοπίζεται ένα
ανεξήγητο φαινόμενο: εκατομμύρια κυκλικά «σημάδια», σαν μπαλώματα στο έδαφος,
που καλύπτουν έκταση 2.500 χιλιομέτρων.
Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα τι
προκαλεί αυτούς τους παράξενους σχηματισμούς. Άλλοι λένε πως ευθύνεται το ραδιενεργό
έδαφος, άλλοι πως τοξίνες «σκοτώνουν» τη βλάστηση σε κυκλικά μοτίβα. Κάποιοι
πιστεύουν πως οι κύκλοι είναι έργο τερμιτών, που για να αποθηκεύσουν νερό,
τρυπώνουν στο έδαφος σε κυκλικούς σχηματισμούς και καταναλώνουν τις ρίζες των
φυτών, για να μπορέσουν οι κόκκοι της άμμου να απορροφήσουν το νερό της βροχής.
Και οι ντόπιοι ισχυρίζονται πως οι κύκλοι είναι τα σημάδια που αφήνουν … τα
βήματα των θεών!
Το
Μάτι της Σαχάρας (Μαυριτανία)
Είναι ένας βαθιά ελικοειδής θολωτός
θόλος με διάμετρο 40 χιλιόμετρα. Αρχικά, οι άνθρωποι πίστευαν ότι ήταν
αποτέλεσμα πτώσης αστεροειδών, εξαιτίας του υψηλού βαθμού κυκλικότητάς
του. Σήμερα, θεωρείται από τους
γεωλόγους, ως ένας πολύ συμμετρικός και βαθιά διαβρωμένος γεωλογικός θόλος.
Αποτελείται από μια ποικιλία ηφαιστειογενών πετρωμάτων που σχηματίζουν δύο
ομόκεντρους δακτυλίους. Τα δε ανθρακικά πετρώματα, έχουν χρονολογηθεί ότι έχουν
κρυώσει πριν από 94 έως 104 εκατομμύρια χρόνια.
Το
κάστρο από βαμβάκι Pamukkale (Τουρκία)
Είναι ένας γεωλογικός σχηματισμός, στην
επαρχία Ντενιζλί, στη νοτιοδυτική Τουρκία. Αποτελείται από θερμές πηγές και
λευκό τραβερτίνη, ένα ιζηματογενές πέτρωμα, ο οποίος σχηματίζει πισίνες από τα
ανθρακικά ορυκτά που περιέχονται στο νερό.
Ο λόφος έχει ύψος 160 μέτρα, μήκος
2.700 και πλάτος 600, και είναι ορατός από μεγάλη απόσταση. Αποτελεί μνημείο
παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από 1988. Στη σύστασή του, υπάρχουν πετρώματα
παλαιοζωικού αιώνα, όπως χαλαζίτης και μάρμαρο, τα οποία καλύπτονται από
πετρώματα ψαμμίτη και αργίλου. Τα τεκτονικά βυθίσματα της περιοχής
δημιουργούνται από την κίνηση της πλάκας της Ανατολίας προς τα δυτικά, όπου η
κίνησή της εμποδίζεται και η πλάκα συμπιέζεται, δημιουργώντας βυθίσματα και
ανυψώσεις. Κάτω από την περιοχή έχει εισχωρήσει μάγμα, λόγω αυτής της τεκτονικής
κίνησης. Οι θερμές πηγές τροφοδοτούνται από νερό το οποίο βρίσκεται μέσα στα
μάρμαρα και τους σχιστόλιθους και τροφοδοτείται με τη σειρά του από τα όμβρια ύδατα, τα οποία
εισχωρούν στο υπέδαφος. Σε μεγάλο βάθος, το νερό θερμαίνεται από το μάγμα. Το νερό
αυτό αναβλύζει από τέσσερις μεγάλες πηγές, οι οποίες βρίσκονται κατά μήκος ενός
ρήγματος. Η ροή από τις πηγές είναι περίπου 365 λίτρα το δευτερόλεπτο και ο
ρυθμός αυτός παραμένει σταθερός καθ' όλη τη διάρκεια του χρόνου. Η θερμοκρασία
των θερμών πηγών είναι 35-56°C.
Η
θάλασσα που φωσφορίζει (Βιοφωταύγεια παλίρροιας)
Σε ορισμένα μέρη του κόσμου, υπάρχει
βιοφωταυγή ποικιλία φυκιών. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό θέαμα που ονομάζεται
Λάμψη της θάλασσας (Noctiluca scintillans) και δίνει μια πανέμορφη λαμπερή όψη
στα νερά. Τα κύματα λαμπυρίζουν έντονα, σαν να φωσφορίζουν. Αιτία του
φαινομένου είναι κάποιοι μικροοργανισμοί που, όταν ενοχληθούν, αρχίζουν να
φωσφορίζουν, εξαιτίας της χρωστικής ουσίας λουσιφερίνης που αντιδρά με το
οξυγόνο και του ενζύμου λουσιφεράτη που επιταχύνει αυτή την αντίδραση. Οι δύο
παραπάνω ουσίες ευθύνονται, επίσης, για
τις φωσφορίζουσες ιδιότητες διαφόρων ειδών, όπως των μεδουσών και των
πυγολαμπίδων. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι επιβλαβές για τον άνθρωπο. Αν τύχει,
λοιπόν, να βρεθείτε την κατάλληλη στιγμή σε ένα τέτοιο μέρος, απλά βουτήξτε και
απολαύστε το…
Λουλούδια
πάγου (Αρκτική)
Εκατοντάδες λουλούδια πάγου επιπλέουν σε
μεγάλες θαλάσσιες επιφάνειες της Αρκτικής, δημιουργώντας μια υπέροχη εικόνα. Τα
λουλούδια αυτά συνήθως σχηματίζονται κοντά στους -22 βαθμούς κελσίου και τα
καρφιά τους φιλοξενούν μικροοργανισμούς. Στην πραγματικότητα, τα βακτηρίδια που
βρίσκονται στα λουλούδια του παγετού είναι πολύ πιο πυκνά από αυτά του παγωμένου
νερού, πράγμα που σημαίνει ότι κάθε λουλούδι είναι ουσιαστικά ένα προσωρινό
οικοσύστημα, που μοιάζει με αυτό ενός κοραλλιογενούς υφάλου.
Ο
παγοκρύσταλλος του θανάτου
Ονομάζεται Brinicle και είναι ένα από
τα πιο επικίνδυνα και τρομακτικά φαινόμενα της φύσης. Πρόκειται για έναν
παγωμένο υποθαλάσσιο τυφώνα, που μόλις φτάσει στο βυθό αρχίζει και επεκτείνεται
σκοτώνοντας ότι αγγίζει. Δημιουργείται κάτω από πολύ ήρεμες συνθήκες στους
ωκεανούς, όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της θερμοκρασίας του νερού και της
θερμοκρασίας του αέρα.
Πηγές
https://www.newsbeast.gr
https://www.huffingtonpost.gr
https://www.tilestwra.com
http://www.athensmagazine.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου